مهدي كامراني گارد راس تيم ملي بسكتبال ايران است كه بتازگي با اين تيم قهرمان جام
ملت‌هاي آسيا شده است. او متولد 7 خرداد سال 1361 در شهرري بوده و ديپلم تربيت بدني
دارد و 12 سال است كه بسكتبال بازي مي‌كند. وقتي صحبت از پول و عشق مي‌شود، كامراني
با حرارت خاصي درباره بسكتبال و عشقي كه به اين رشته دارد، صحبت مي‌كند؛ به طوري
كه آدم معني واقعي عشق را درك مي‌كند. در كوچه پس‌كوچه‌هاي عاشقي با مهدي كامراني
هم‌كلام شديم و از هر دري با او صحبت كرديم تا نسل امروز بيشتر با اين رشته آشنا شده و
در مورد مشكلات بسكتبال و راه‌هاي موفقيت در آن بيشتر بداند. كامراني با صراحت خاصي
به سوالات ما جواب داد، همان صراحت و صميميتي كه در بچه‌هاي جنوب شهر سراغ داريم
و وجه تمايز آنها با بقيه است.
چند سال است بسكتبال بازي مي‌كني؟
من از 8 سالگي بسكتبال بازي مي‌كنم. آن زمان در تيم منتخب شهرري بودم. وضعيت ما بد بود
و باشگاه نداشتيم كه در آن تمرين و بازي كنيم به همين دليل در تيم منتخب شهرري بازي
مي‌كرديم. اولين باشگاهي كه در آن كار كردم هم الكترو بود.
چند سال است در سطح ملي بازي مي‌كني؟
2 سال عضو تيم ملي جوانان و 2 سال هم عضو تيم ملي اميد بودم و 8 سال هم هست كه
عضو تيم ملي بزرگسالان هستم.
بسكتبال ايران را در حال حاضر در چه سطحي مي‌بيني؟
در چند سال اخير حركت خيلي خوبي داشتيم و در حال حاضر در سطح واقعا خوبي هستيم
چون تيم‌هاي باشگاهي خيلي خوبي داريم. در حال حاضر ما در آسيا نقش مهمي داريم و در
ليگ‌هاي آسيايي بعد از چين بيشترين تيم را در ليگ خودش دارد. ما 12 تيم پرقدرت در ليگ
خودمان داريم و ليگ ما از بهترين ليگ‌هاي آسياست و حتي مي‌شود آن را با ليگ چين مقايسه
كرد. ليگ ما در سطح خيلي بالايي برگزار مي‌شود و حتي بالاتر از چين قرار گرفتيم.
فدراسيون بسكتبال در رشد و پيشرفت اين رشته چقدر نقش داشته است؟
همه برنامه‌ريزي‌ها و كارهاي خوبي كه در يك رشته انجام مي‌شود، به خاطر يك مدير قوي در
راس هرم آن مجموعه است. در بسكتبال ايران هم همين اتفاق افتاده است و شخص رئيس
فدراسيون مثل پدر براي بسكتبال ما مي‌ماند چون قبلا خودش در تيم ملي بسكتبال بوده و دردها
و مشكلات اين رشته را خوب مي‌داند و براي رفع آنها تلاش مي‌كند. كادر فدراسيون همه
بسكتبالي هستند و در سطح ملي بازي كرده‌اند كه اين امر براي پيشرفت بسكتبال ايران خيلي
مهم است. يك گروه اگر مي‌خواهد موفق باشد، بايد همه اركان آن سيستم عالي باشند، از
شخص رئيس فدراسيون گرفته تا پايين‌ترين اجزاي گروه همه بايد قوي و به قول معروف
اينكاره باشند تا موفق شوند. در فدراسيون بسكتبال ما هم همين اتفاق افتاده است. آقاي مشحون،
بازيكن ملي بوده كه يك فاكتور مهم است. ايشان واقعا يك مدير دلسوز است كه براي ما خيلي
ارزش دارد. وقتي كسي كه رئيس فدراسيون است، مثل فرزندانش با بچه‌هاي تيم ملي رفتار
مي‌كند، بچه‌هاي تيم ملي هم براي رئيس فدراسيون همه كار مي‌كنند. ما هم حس يك فرزند را
نسبت به مشحون داريم. واقعا احساس مي‌كنم كه مشحون پدر من است.
باشگاه‌ها در پيشرفت بسكتبال ايران چقدر نقش داشته‌اند؟
مهم‌ترين نقش را باشگاه‌ها دارند. مديريت خيلي مهم است كه چطور برنامه‌ريزي كند. اين
برنامه‌ريزي از تيم‌هاي پايه تا بزرگسالان است تا يك رشته بتواند موفق باشد. باشگاه‌ها خيلي
مهم هستند و اگر نباشند و سرمايه‌گذاري نكنند، تاثير بسيار منفي در راه رشد بسكتبال دارند.
باشگاه‌هاي ما با سرمايه‌گذاري خوبي كه دارند، باعث مي‌شوند بازيكنان خوب دنيا به ليگ بيايند
و باعث پيشرفت بسكتبال ما مي‌شوند؛ اما اگر اين سرمايه‌گذاري را نكنند، تاثير بدي در راه
رشد بسكتبال ما خواهد داشت.
به همين دليل است كه در رده باشگاهي هم در آسيا خيلي موفق بوده‌ايم؟
بله، دقيقا به همين خاطر است. ما در رده باشگاهي 3 سال پشت سر هم قهرمان آسيا شديم كه
نشان از قدرت ما در سلطه قاره دارد و نقش باشگاه‌ها را در رشد بسكتبال ايران مي‌رساند.
مطبوعات و رسانه‌هاي تصويري چقدر به بسكتبال اهميت مي‌روند و كار شما را پوشش
ميدهند؟
ما مطبوعات و رسانه‌ها را مجبور كرديم كه به بسكتبال بيشتر اهميت بدهند. بعضي از
روزنامه‌ها بودند كه از اين رشته مي‌نوشتند؛ اما الان اين پوشش خبري بيشتر شده است. الان
عكس بسكتباليست‌ها را صفحه اول روزنامه‌ها چاپ مي‌كنند، چون مقام مي‌آوريم و افتخار
براي ايران كسب مي‌كنيم. شايد آنها هم به نوعي از فوتبالي بودن خسته شده‌اند. البته من مي‌دانم
كه مطبوعات از فوتبال خسته نمي‌شوند؛ اما هر ورزشي جايگاه خودش را دارد و بسكتبال هم
مخاطب خاص خودش را دارد. ما مجبوريم مقام بياوريم تا روزنامه‌ها و رسانه‌ها به بسكتبال
بيشتر اهميت بدهند.
در ايران رشته شما چقدر پولساز است؟
پول نيست، در رشته ما بيشتر رفاقت و خانواده است كه از راس هرم يعني رئيس فدراسيون
پدر خانواده است و بقيه، اجزاي خانواده را تشكيل ميدهند.
وقتي در بسكتبال پول نيست، دوست نداشتي فوتباليست مي‌شدي تا پول خوبي به دست
مي‌آوردي؟
من همه جا به شوخي گفته‌ام كه دوست داشتم فوتباليست مي‌شدم تا پول بيشتري به دست
مي‌آوردم اما هميشه اين حرف را به شوخي گفته‌ام. من عاشق كارم هستم و هميشه بسكتباليست
مي‌مانم. اگر به شوخي بگويم دوست داشتم به خاطر پولش، فوتباليست مي‌شدم.
به فوتبال علاقه داري؟
بله، بيشتر فوتباليست‌ها دوستان صميمي من هستند و با هم ارتباط داريم.
پرسپوليسي هستي يا استقلالي؟
حقيقتش را بگويم هر دو را به گونه‌اي دوست دارم. هر دو تيم را به نوع خاصي دوست دارم
ولي دليل آن را نمي‌گويم چون براي خودم مهم است.
در رشته ديگري هم ورزش كرده‌اي؟
بچه كه بودم هندبال، فوتبال و واليبال كار مي‌كردم كه تا دوره دبستان بود. در دوره راهنمايي
هم در مسابقات مدارس در 3 4 تا رشته بازي مي‌كردم.
پس از همان بچگي ورزشكار بودي؟
بله، از 7 - 8 سالگي در آموزشگاه‌ها دائم عضو تيم بودم. كاپيتان واليبال و بهترين گلزن
مدرسه در فوتبال بودم ولي عاشق بسكتبال بودم و هستم.
بزرگ‌ترين حسرت زندگي مهدي كامراني چيست؟
بهتر است بگوييم بزرگ‌ترين حسرت ورزشي، دوست داشتم درNBA و ليگ‌هاي خوب
اروپايي بازي كنم.
اين كه حسرت نيست و مي‌تواني با تلاش بيشتر به آن برسي.
آره، مي‌توانم اما شايد مشكلات مالي نگذارد.
چه ربطي به مشكلات مالي دارد؟
در ليگ‌هاي اروپايي بايد با پول كمتري بازي كنم و NBA هم يك روياي دست نيافتني است.
پس چرا حامد حدادي به اين روياي دست نيافتني رسيد؟
او يك استثنا است. حامد در ورزش ايران استثنا است. او به بزرگ‌ترين و بالاترين جايگاه
ورزش بسكتبال دنيا رسيده است. بايد استثنا باشي كه بتواني در NBA بازي كني.
يعني هيچ وقت به NBA نمي‌رسي؟
هميشه اميدوار بودم كه برسم اما سنم دارد بالا مي‌رود و شرايط سني‌ام اجازه نمي‌دهد.
بزرگ‌ترين آرزويت چيست؟
با تيم ملي بسكتبال ايران بتوانم در جام جهاني نتايج خوبي بگيريم و تيم‌هاي بزرگ اروپايي را
ببريم. دوست دارم جزو 4 تيم برتر جهان باشيم.
در زندگي پول برايت چقدر مهم است؟
آنقدر مهم است كه بتوانم زندگي‌‌ام را جلو ببرم نه بيشتر.
چه زماني قرار است متاهل بشوي؟
تا حالا قسمت نشده اما به موقع ازدواج مي‌كنم.
امسال با تيم ملي بسكتبال قهرمان جام ملت‌هاي آسيا شدي. در مورد اين رقابت‌ها صحبت كن؟
اين دوره بالاترين سطح مسابقات آسيايي بود چون هم تيم‌ها نسبت به قبل قدرتمند شده بودند و
هم بازيكنان آمريكايي كه سابقه حضور در NBA را داشتند در تيم‌هاي عربي حضور داشتند و
براي آنها بازي مي‌كردند. همين مسائل سطح كار را خيلي بالا برده بود و انگيزه زيادي به ما
داد تا با وجود آنها قهرمان آسيا شويم.
نزديك‌‌ترين دوست تو در تيم ملي چه كسي است؟
تقريبا با تمامي بچه‌ها دوست صميمي هستيم چون 8 سال است كه كنار هم هستيم اما با صمد
نيكخواه‌بهرامي، حامد آفاق اسلامي و حامد سهراب‌نژاد بيشتر صميمي هستيم.
بامزه‌ترين بازيكن تيم ملي بسكتبال چه كسي است؟
فكر كنم خودم هستم.
و گوشت تلخ‌ترين بازيكن تيم ملي؟
گوشت تلخ تيم ملي خط خورده است و فعلا در تيم ملي نيست.
حامد حدادي از وقتي به NBA رفته به لحاظ رفتاري چقدر عوض شده است؟
يعني چه؟
يعني الان كه در NBA بازي مي‌كند، خودش را براي شما نمي‌گيرد؟
نه، حامد اتفاقا خاكي‌تر از قبل هم شده است. از وقتي به آمريكا رفته، 10 برابر به بچه‌ها
نزديك‌تر شده و صميمانه‌تر رفتار مي‌كند. حامد مثل يك برادر رفتار مي‌كند و به بچه‌هاي تيم
ملي نزديك‌تر شده است.
يك خاطره از بچگي‌ات تعريف كن؟
با كفش ميخي فوتبال، بسكتبال بازي مي‌كردم.
چرا؟
به خاطر شرايط مالي.
وضع تحصيلي‌ات چطور بود؟
تا دبيرستان را با بدبختي تمام كردم. قبول نمي‌كردند كه در اردوي تيم ملي هستم. نامه مي‌آوردم
اما قبول نمي‌كردند. اگر فوتباليست بودم، همه مرا مي‌شناختند و هواي ما را داشتند اما با
بسكتبالي‌ها از اول خوب تا نكردند به همين دليل تلاش مي‌كنيم آنقدر مقام بياوريم تا مطرح
شويم. وضع تحصيلي‌ام زياد جالب نبود و 2 - 3 ترم مشروط شدم. مدير مدرسه قبول نمي‌كرد
كه در اردوي تيم ملي هستم.
خانواده‌ات اصراري نداشتند كه به جاي ورزش دنبال درس باشي؟
همه پدر مادرها دوست دارند كه بچه‌شان درس بخوانند. اين آرزوي هر پدر و مادري است و
طبيعي است كه به من گير مي‌دادند و مي‌خواستند درس بخوانم. آنها روي اين مساله خيلي تاكيد
داشتند اما زندگي است. اگر قرار باشد همه دكتر شوند، پس كي بسكتباليست شود. بالاخره همه كه نبايد دكتر و مهندس شوند.
نقطه ضعف مهدي كامراني چيست؟
خيلي ساده و روراست هستم.
و نقطه قوت تو؟
پشتكار، تعصب و وجدان كاري.
از چه چيزي خيلي عصباني مي‌شوي؟
اين كه به يك سري آدم‌ها اعتقاد داري و اطمينان مي‌كني اما به تو خيانت مي‌كنند.
خودت هم اهل خيانت كردن هستي؟
اصلا، هيچ رقمه اهل اين حرف‌ها نيستم.
كدام مربي بيشترين تاثير را در كار تو داشت؟
مهران شاهين‌طبع در تيم‌هاي پيكان، تيم ملي جوانان و بزرگسالان و سعيد ارمغاني در تيم ملي
بزرگسالان.
جمله پاياني؟
دست تك تك بسكتباليست‌هاي ايراني را كه در ايران بازي مي‌كنند مي‌بوسم چون مي‌دانم چقدر
زحمت مي‌كشند.
چک